یک سر مو گر هوس از فکر جاهی بگذرد

پشم ما بالد به حدی کز کلاهی بگذرد

شمع محفل داغ می گردد کز آهی بگذرد

آه از آن روزی که حرص از دستگاهی بگذرد

دسترنج سعی آزادی نمی گردد تلف

کهکشان بالد اگر از برگ کاهی بگذرد

در جنون دارد کسی تا کی سر زنجیر اشک

سرده این دیوانه را شاید به راهی بگذرد

روشن است از جادهٔ انصاف حکم ما ز شمع

داغ نقش پاست گر زین ره نگاهی بگذرد

شمع بردار از مزار تیره روزان وفا

باش تا بر خاک مژگان سیاهی بگذرد

از غبار ما سواد عجز روشن کردنیست

باید این خط هم به چشمت گاه گاهی بگذرد

عرض مطلب یک فلک ره دارد از دل تا زبان

چون سحر صد نردبان بندی که آهی بگذرد

برنمی دارد چوگردون عمر تمکین وحشتم

ننگ آن جولان که از من سال و ماهی بگذرد

ترک دنیا هم دلیل پایهٔ دون همتی است

سر به معنی پا شود تا ازکلاهی بگذرد

نالهٔ نی می کشد از موج آب اواز پا

عمر عاشق گر همه د زیر چاهی بگذرد

بی فنا ممکن بدان بیدل گذشتن زین محیط

بستن مژگان شود پل تا نگاهی بگذرد